Kremt

Ik heb vandeweek al tweemaal Libanees gegeten maar de tweede keer was niet helemaal voorzien. Gisteren was dit het dichtsbijzijnde restaurant waar we na onze drie uur durende wildwateravonturen nog terecht konden. Het is hier regentijd, of Kremt. Binnen een half uur nadat het noodweer losbarstte, waren alle straten veranderd in kolkende rivieren, de talrijke 'potholes' waren onzichtbaar geworden en er dreven stenen door de straten. Op lagere punten in het wegdek waren rivieren gevormd met drijvende verlaten personenauto's en her en der stonden auto's kapot stil. Veel mensen besloten halverwege de snelweg om te keren met als resultaat dat men uiteindelijk koplamp aan koplamp stilstond op de hoger gelegen delen van de weg. 'Fourwheeldrives', die het niet langer konden aanzien, gooiden zich met geweld over de hoge stenen middenbermen heen met schrapende geluiden als gevolg. Gelukkig was er bier, eten en live dans en muziek in het Libanese restaurant en na een uurtje ontspanning had alle verkeersellende zich weer opgelost, leek het water van de aardbodem verdwenen en waren we in no-time weer thuis.

Koffietijd

In de lobby van mijn appartementencomplex zit in het weekend een jongedame koffie te brouwen op een kolenvuurtje in een mooie jurk en met antiek servies. Nu was ik al uren wakker en had al tweemaal in de stad koffie gedronken maar een kopje Ethiopische koffie extra lukte best. Ik ben geinstalleerd maar de kamer is niet zo groot als de foto's op de website deden vermoeden. Geen bank en geen bad voor mij. Wel een open keuken met oranje lederen zitje, een groot bed in het midden van de kamer en uitzicht op een braakliggend terrein met daarachter de skyline en de groene heuvels rondom Addis. De supermarkt naast ons verkoopt goede wijn en flesjes Heineken en taxi's zijn uitermate betrouwbaar blijkt zojuist. Na uren door de stad te hebben gesjouwd was ik warm met moeie voeten dus nam een 'blue donkey' de lokale taxi's. Hele oude blauw/wit geschilderde lada's. Het rijdt en ik betaalde uiteraard te veel maar het was een grappig mannetje en die heeft nu ook een goeie dag.

En route

Van vliegen word je raar. Alles moet anders dacht ik zojuist op mijn eerste vliegstuk. Ik ga wat anders doen, ik vermoord allereerst mijn buurman met zijn irritante ophaalneus, dan ga ik aan het toneel en schrijf eindelijk een boek, ga vervolgens in een leuk buitenland wonen en ga werken bij het circus. Alleen de amant die hou ik, want de beschreven mannenjacht van vrouwen boven de 40 lijkt me nogal vermoeiend. Lees in godsnaam niet het OPZIJ zomernummer en route tijdens turbulentie want je komt alleen maar op rare ideeën.

Zomer 2010

Ken uw buren

Op het Prins Hendrik Plein vlak bij mij in de buurt was ik gisteren op het Zeeheldenfestival, al 30 jaar een begrip. Voor mij een zeer interessante kennismaking met mijn Haagse buren. Zelden zo'n interessante mix van mensen bij elkaar gezien; stoned, verwassen, ongewassen, in diverse stadia van dronkenschap, rood verbrand, veel vrouwen zonder BH en met semi Afrikaanse gewaden en klitten in 't haar, exorbitant gekleed, schaars gekleed, echt Haags, mooi exotisch en subtropisch. En dat allemaal dansend op de muziek van een vrolijke en aanstekelijke skaband. Ik heb die mensen werkelijk nog nooit eerder gezien in mijn buurtje maar ik ga ze zeker vaker opzoeken voor de goede gesprekken. 'Ik vind jou wel leuk', zei een vrouw met een borreltje teveel op terwijl ze mijn hand vastpakte. 'Ik heb met hem geslapen', zei ze, wijzend naar een man. 'Maar niet met hem ge*****, misschien wil jij hem nu?'.