Mooie cultuur en niet moeilijk ook

Gisteren eerste culturele event van 2009 bezocht, de voorstelling Het Wilde Westen van Maarten van Roozendaal en vrienden. Hele goeie teksten gezongen door een hele mooie lage en warme stem. Een warme worstenstem noemden wij dat vroeger. Wat me is bijgebleven? De tekst 'je echte vrienden ken je uit de kroeg' met vervolgens een heel lied over de begrafenis van een barman waarvan de stamgasten eigenlijk maar bitter weinig wisten. Een mooi lied over Geluk dat veel woorden nodig heeft om zich te laten omschrijven. En het schitterende lied Christoffel. O ja en de gepermanente mevrouw voor me die constant bevestiging zocht bij haar rechterbuurvrouw of wat ze had gezien nu wel net zoveel impact op haar buurvrouw had gehad als op haar of misschien zocht ze toestemming om het mooi te vinden? Vreemd. Ik zat er helemaal in.