Loopt Oostenrijk achter?

Een aantal van mijn collega's had er wel eens iets over losgelaten en passant. Dat alles hier 15 jaar later gebeurt. Ik had dat gevoel ook toen ik 2 weken geleden bij een hele platgetreden discussie was over de maatschappelijke functie van kunst, toen ik vandeweek botste op stakende Oostenrijkse Universitaire Studenten en toen ik zojuist een steunbetuiging in ontvangst nam van een groepje Oostenrijkse stereotype krakers die hun Nederlandse krakersvrienden wilden steun in de strijd tegen het kraakverbod in Nederland. Het kan natuurlijk ook zijn dat ik totaal niet meer weet wat er leeft in de samenleving in mijn diplomatieke stolp.

Met de complimenten van....

Ik ben helemaal blij. En waarom? Drie verschillende mensen hebben me deze week gezegd dat ze me erg grappig vinden. En slechts eentje daarvan was de amant. Het is het enige compliment dat me warm van binnen maakt, ik kan er niks aan doen. Ik weet dat ik jarenlang mijn vriendenschaar geërgerd heb tijdens Oud&Nieuw diners waarin ik me wederom hardop voornam het volgende jaar nog grappiger te zijn dan het jaar daarvoor, maar het is mijn lievelingscompliment. Dank!

Kijk uit! Ze rijden hier als gekken!

Dit weekend A & M in Wenen om te vieren dat we elkaar 20 jaar kennen. Nou, we vonden zelf dat we er eigenlijk best nog wel goed uitzagen en grappig waren we altijd al. Hoogtepunt voor mij was ons bezoek aan de Schatzkammer (Schmuckhut in de volksmond) en dat we 's nachts in het centrum van Wenen over straat liepen drinkend uit halve literflessen bier. Kunnen we dit feest overtreffen? Vast wel, op naar de volgende 20 jaar!

20 jarig jubileum

Wens

Eens, oud geworden, stil te mogen zitten
op de veranda van een halfvergaan
badplaatshotel. Te weten dat gedaan
is wat gedaan moest worden: muggeziften,

liefhebben, dichten, zakendoen.

Martin Veltman, 1980

Sneeuw

8 Oktober 2009: het is zomer (want in t-shirt op terras tot middernacht, overdag 25 graden), 15 oktober 2009: het is winter (want sneeuw in Wenen, overdag 2 graden). Dat was dus exact een week herfst. Ik wist dat het in Oost-Europa snel kon gaan, de overgang van de jaargetijden, maar dit is beetje bizar. Ik kom uit Afrika man!

Bezoek uit Rotterdam

Dus dan kan ik niet ook nog een stukje schrijven. Maar leuk was het wel. Door Wenen met iemand die na een halve dag de weg beter kent in Wenen dan jij na 8 weken, die het uitgaansleven van Wenen ´een beetje doelloos´ vindt, die meer dan één concept heeft meegenomen om te gaan uitvoeren in Rotterdam maar die verder niet extreem opgewonden raakt van de Weense pracht en praal. Behalve dan stiekem toch wel een beetje van de keizerlijke grafkelder.

Spitzbube

Mijn medium

Skype is niet echt mijn medium, verzuchtte de amant gisteren. Het is gratis en we kunnen ons gesprek opleuken met allemaal leuke (kotsende!) smileys maar zijn diepere zieleroerselen & affectie voor mij bracht hij liever op schrift of in het echt. Voor mij is skype een zegen want ik krijg geen warm oor en ik hoor de ander stukken beter dan als ik mobiel bel. Bellen is niet mijn medium en velen van jullie weten dit al jaren. Ik vind het een inbreuk. Gelukkig hoor ik mijn mobiel nooit overgaan in mijn tas en neem ik hem op avondjes uit niet eens meer mee. Sinds ik in het buitenland woon en werk doe ik wel aan de beldate op afspraak. Dat is leuk, ik kan me installeren en me er echt dagen op verheugen. Mijn medium blijft echter het geschreven woord. Met een ansichtkaart, brief, sms of email maak je me blij!

Tiere in der Stadt V