Ma'loula

Gisteren mijn eerste trip gemaakt buiten Damascus. Met groep internationale deelnemers aan een door ons gesteund seminar over (hou je vast) education for sustainable development naar stadje Ma'loula, de enige plek op de wereld waar nog Aramees wordt gesproken. De taal die Jezus sprak en nu dus bijna niemand meer. We bezochten daar 2 kloosters, de eerste van St. Thekla, een vroege feministe die haar maagdelijkheid wist te bewaren en een volgelinge van Paulus was. Het was geweldig mooi en in ons gesprek met moeder overste, een krasse tante, hoorden we alles over hun goede werken, voornamelijk in de opvang van wezen. Twee leuke wezen, jongedames in de puberleeftijd, declameerden speciaal voor ons in het Aramees het Onze Vader. Verder waren er veel koekjes en koffie, een bidprentje om mee te nemen, een straffe wind, een mooie kapel en dat alles in een stralende zon. (De foto's volgen als het lukt, het is hier grrrr qua internet.)

Werken op zondag

Het eerste weekend zit erop. Gisteren door Old Damascus gewandeld bij daglicht in een stralend zonnetje en 15 graden! En daar zag ik alle dieren van de kinderboerderij in stukjes gehakt met of zonder huid, hangend voor het raam of liggend in een bakje. Het meest vertederend was een gescalpeerd schapekopje dat, bij wijze van decoratie, een stukje citroen tussen de witte tandjes had. Een vrouw in zwarte gesluierde dracht met de geweldigste gouden travestieten laarzen eronder die ik ooit heb gezien. Een hele straat vol met mannen die mooie marmeren grafzerken maakten. Vooral veel mannen. Winkels vol met kleurrijke en gouden spullen die je niet wil hebben maar die wel leuk zijn om naar te kijken. En, ook fijn, in tegenstelling tot Turkije, wordt je hier niet aangeklampt op de souk door mannetjes die iets willen verkopen!

Spannend...

We lezen hier de Libanese krant The Daily Star en wat me opvalt na een paar dagen lezen en proberen een beter beeld te krijgen van de actualiteiten in deze regio, is de geweldige horoscoop...die van vandaag is zo spannend: Treat yourself to something sweet this morning - because life gets really weird later in the day. That's not to say it is unpleasant, but you do have to use up quite a bit of brainpower to sort it out.
Gelukkig had ik een bounty in mijn tas!

Vakantie in beelden

Anti-vries bijgevuld en Gibb&Streisand liggen bovenop, nachtje weg

Luxe ontbijt in Long Island suite

Afscheid van de mooiste wastafel ooit...