Ik hou van schmuck

Vandaag mijn laatste dag in Wenen. Gisterenavond de laatste Kerstpunch gedronken op straat terwijl het zachtjes sneeuwde en mijn tenen langzaam bevroren. Daarna glibberend door naar een feestje. Vandaag nog een afscheidslunch met kerstpizza en vanavond een kerstborrel met alle collega's. En dan....is de kerst wat mij betreft weer voor een jaar voorbij, ik ben nog steeds geen liefhebber van dat soort nep. Maar terug in Nederland zal ik wél een comité oprichten ter bevordering van schmuck in de openbare ruimte. Dus meer vergulde grote dieren op daken en aan gevels, meer rococo stucwerk aan de wanden, sjiekere verlichting in de winkelstraten en minstens om de 500 meter een bronzen beeld van een held of heldin op een sokkel. Mijn comité geeft ook subsidie voor het in de brand steken van houten kerstzuiphutten. Dat houden we uiteraard wel stil.

Palais Pallavicini für eine Traumhochzeit in Wien

Geluk zit in een koud hoekje

Zelden iemand zo gelukkig zien worden als (van oorsprong Oost-Europese) Mirka door de kerstverlichting, kerstmarkten, gepofte kastanjes, glühwein, kerstschmuck, koetsjes, een bezoek aan slot Schönbrunn, kerstliedjeszangers, kerstbomen kortom Wenen in het algemeen en een bezoek in December in het bijzonder. Maar klap op de vuurpijl was toch wel dat het zowel zaterdag als zondag heeft gesneeuwd!

Kerstengelen

Onbevlekt

Religieuze feestdagen, daar ben ik een groot voorstander van. Morgen vieren we er hier eentje die ik nog niet kende, de onbevlekte ontvangenis van Maria. Nou ja ik ken het dogma maar niet de bijbehorende dag. In de praktijk doen mensen dan hun kerstinkopen en ook vandaag waren al veel mensen een dagje vrij. In de winkelstraten van Wenen kon je over de hoofden lopen. Iedere straat heeft zijn eigen, enorm grote, kerstverlichtingselementen en de etalages zijn werkelijk schitterend. Even geen recessie of klimaattop.

Oud & heerlijk fout

Gisterenavond heel hard meegezongen in de kroeg, daar leent dit lied zich uitermate goed voor, toplied...

Ich hab' heute nichts versäumt
Denn ich hab' nur von dir geträumt
Wir haben uns lang nicht mehr gesehn
Ich werd' mal zu dir rüber gehn
Alles was ich an dir mag
Ich mein das so wie ich das sag
Ich bin total verwirrt
Ich werd' verrückt wenn's heut passiert

Onderdrukte verlangens

Want ik hou nie van madammen met nen bontjas
Madammen met nen bontjas zijn gemeen
Ik Moet nie hebbe van madammen met nen bontjas
Tegen madammen met nen bontjas zeg ik neen

De hele dag murmelzing ik dit lied als een soort mantra voor me uit maar ik kan er niks aan doen. Ik vind de bontjassen die ik op straat en in de winkels zie zo mooi en het zou me ook zo goed staan....zucht.

Een dagje Bratislava

Het was koud in Bratislava en gure Donauwinden zwiepten mijn jurk op. En toch praatte ik gewoon door.



Maar daarna aten we Slowaakse gans met rode kool en flensjes en toen kreeg ik het weer warm.

Stijlfiguren en Sinterklaas

Mijn favoriete stijlfiguren zijn de valse beschuldiging en de moedwillige verdraaiing van feiten (op de voet gevolgd door de hyperbool). Het zal u vast niets verbazen. Niets is leuker dan de kamer van een collega in te stappen en hem of haar ergens van te beschuldigen: 'Heb je nu alwéér de hele koektrommel leeggegeten?'. Jammer alleen dat de amant dit ook meent te moeten vermelden in zijn gedicht aan Sinterklaas.

Mijn liefste heeft vele goede kwaliteiten
Geen ontkenning daar
Maar ze verdraait heel graag de feiten
En nu zijn de rapen gaar


...hij gaat zo nog een hele poos door met lamenteren tegen de Sint maar dan komt hij gelukkig weer tot bezinning...

Ik bof, ben ik mij welbewust
Met Sissie aan mijn (verre)zijde
En heb ik haar eenmaal weer gekust
Schuift zij dit drama weer terzijde

Überkitsch

Dit is een zeer feestjesarme post (vergeleken met Istanbul en Accra) en dat is toch vreemd voor een stad als Wenen. Mijn feestjesjurk hing hier dus al sinds augustus in de stomerijzak. Maar voor het Junge Industrie Wien feest gisterenavond kon ik hem eindelijk weer eens aan! De Eden bar in Wenen is dé bar die ik mij wens in de kelder van mijn toekomstig landhuis. Ik had helaas geen camera bij me, maar het is klein en donker met leuke ronde zitjes tegen de wand, de overheersende kleur van tapijt en draperieën is uiteraard bordeauxrood, er hangen spiegels aan de muur en schilderijen van Frans Joseph te paard, er is een mini dansvloer, er was een spetterend optreden van The Ambassadors (het betere Sinatra coverwerk) en alle gasten waren in smoking en cocktaildress. En er was gratis champagne, hele slechte zo blijkt de volgende dag. Ik heb gedanst, gedronken en vreemde gesprekken gevoerd en mijn collega daarna veilig de taxi in geloodst. Het was een topavond. Vandaag wordt een lange dag.

Weense sneetjes

Doorgestuurd door L, was vroeger zijn lievelingsgerecht, te mooi om niet te plaatsen! Dank!

Uit de oude doos

Foto´s uit de oude doos van vóór mijn nieuwe look. Bezoek van D aan Wenen en aan Schonnbrun! Het was er mooi en frissig en Sissi was er vaker niet dan wel, gaat het verhaal. In het park hebben we nog struisvogels gezien en grote Tiroler Steinschafe en natuurlijk Eichhörnchen. Of Streichelhörnchen zoals ik ze ooit heb geleerd te noemen.

Een zaterdag in Wenen

Ik eet nooit meer hummus, hoemoes, hoummous, humus of humous. Dat is jammer want ik vind het ontzettend lekker maar het is een soort voegcement dat zich een aantal uur na consumptie verhardt in de buik en daar vervolgens blijft liggen als een baksteen....Heb gisterenmiddag heerlijk door zonnig Wenen gewandeld met collega uit Bratislava, over de Naschmarkt, daarna eindelijk mijn eerste gluhwein gedronken op de kerstmarkt bij de Karlskirche en daarna heerlijk gegeten bij de Libanees. Het was heerlijk maar ik moest óók in de avond nog naar de Rote bar naar DJ First Lady Obt en het Franse Junesex...het was geweldig. De Rote bar van het Volkstheater is de ideale feestlokatie. Het Oostenrijkse publiek is verre van bedreigend hip & jong & goedgekleed, er is schmuck aan de muur, rode pluchen gordijnen en kroonluchters aan het plafond. Lekker gedanst, soort van, jammer van die hummus.

Nieuwe look met rare blik

Paardjes

De paarden van de Spanischen Hofreitschule gingen net oversteken toen ik langs liep.

Zomaar wat nieuwtjes

Vandaag krijgen we eindelijk nieuwe bureaustoelen! (de oude zijn extreem scharrig met verbrokkelde leuningen en vlekken op de bekleding, iiieeehhh). Men verwacht er wellicht een beetje te veel van: Alle ministeries bij elkaar hebben nu 30.000 functiebeschrijvingen, daarvoor in de plaats komen 50 resultaatgerichte functieprofielen. Daarmee wordt sturing op resultaten en ontwikkeling van de medewerker binnen de rijksdienst verbeterd, denkt men....Leiderschap lijkt me effectiever dan een ander functieprofiel.... Vorige week is de eerste glühweinhut in Wenen afgebrand! (hopelijk volgen er nog vele). Uit een gelekt klimaatmailtje: 'Those who deny climate change science are irritating, but unimportant. The argument is not if we should deal with climate change, but how we should deal with climate change.’ In de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen bundelen VARA's Pauw & Witteman en de Volkskrant hun krachten in de zoektocht naar het nationaal humeur. Waarom maakt Nederland al jaren permanent een ontevreden indruk? Men strijkt neer in stadsdeel Blerick, volkswijk en voormalig dorp aan de westoever van de Maas, met 27 duizend inwoners. Hele goeie actie maar waarom in Blerick? Ik denk dat ik wel weet waarom en de uitkomst van de discussie is voorspelbaar en vooroordeel bevestigend en zijn we ondertussen nou niet uitgeluld met de burger?

Ga toch studeren

Mijn nieuwe Weense hoed

Drie keer is scheepsrecht?

Gisteren heb ik me weer naar de opera laten verleiden, maar ik had gratis kaartjes voor de opera Lady Macbeth van Mzensk van Dimitrij Schostakowitsch dus ja. Wie weet denk je dan, het is geen ballet dus laten we het nog maar eens proberen. (De eerste uitvoering vond plaats in het Maly Theater in Sint-Petersburg op 22 januari 1934. Twee jaar lang werd de opera met groot succes opgevoerd in de Sovjet-Unie. In 1936 kwam daar abrupt een eind aan toen een anoniem krantenartikel in de Pravda het werk verpletterend bekritiseerde. Het artikel was getiteld "Chaos in plaats van muziek" en wordt vaak toegekend aan Stalin. De toenmalige leiding van de Sovjet-Unie en haar handlangers in de Bond voor Russische Componisten veroordeelden dit werk officieel als zijnde te moderne en decadent. Meer waarschijnlijk werd aanstoot genomen aan het verhaal van de opera: een mishandelde vrouw die zomaar beslist zich te wreken en bovendien eindigt als tragische heldin, kon Stalin's Rusland missen als kiespijn). Het was best wel erg bijzonder. Snoeiharde takkeherrie uit de orkestbak. Veel sex en lust. Het toneelspel van deze opera mensen was niet heel goed maar de zang was dat wel. En het verhaal had veel hoogdramatische elementen. Er werd zeer magertjes geklapt door het Oostenrijkse publiek en de eerlijkheid gebied me te zeggen dat we de tweede helft hebben overgeslagen, want het duurde te lang, maar ik heb toch ruim 100 minuten gefascineerd zitten luisteren en dat is best bijzonder!

Mooie pose

Een leuke foto van bezoek A & M paar weken geleden, hier ik en A bij het Hundertwasserhaus. Dit weekend was de amant hier weer en het was geweldig. Alhoewel hij het altijd glashard zal ontkennen kan ik hier een scoop uit de doeken doen...hij heeft een 'aan Sissie gerelateerde' activiteit ondernomen!

Mooie Duitse woorden & uitdrukkingen

Haribo macht Kinder froh und Erwachsene ebenso, knistern, ich bin wie du (eigenlijk het hele lied), unheimisch, gefundenes Fressen, sowieso, jetzt geht's los, verrückt, Pessimismus, Enttäuschung, fröbelen, überhaupt en zo zijn er nog veel meer maar deze had ik de afgelopen tijd al verzameld. En nu wijdt Onze Taal een special aan mooie Duitse woorden die we in het Nederlands gebruiken, stem jij ook mee?

Mijn ding doen

Ik wil graag pro-actief een stukje beleid maken over het zeg maar doorcommuniceren aan de stakeholders van deze blog. Het is belangrijk om bij het definitieve eindconcept van dat zogenaamde blogbeleid dicht bij mezelf te blijven zodat de stakeholders zich er oké bij voelen. Uiteindelijk bereik je met te ver out-of-the-box denken toch ook niks is mijn ervaring, dus stel ik voor dat ik doorga!

Loopt Oostenrijk achter?

Een aantal van mijn collega's had er wel eens iets over losgelaten en passant. Dat alles hier 15 jaar later gebeurt. Ik had dat gevoel ook toen ik 2 weken geleden bij een hele platgetreden discussie was over de maatschappelijke functie van kunst, toen ik vandeweek botste op stakende Oostenrijkse Universitaire Studenten en toen ik zojuist een steunbetuiging in ontvangst nam van een groepje Oostenrijkse stereotype krakers die hun Nederlandse krakersvrienden wilden steun in de strijd tegen het kraakverbod in Nederland. Het kan natuurlijk ook zijn dat ik totaal niet meer weet wat er leeft in de samenleving in mijn diplomatieke stolp.

Met de complimenten van....

Ik ben helemaal blij. En waarom? Drie verschillende mensen hebben me deze week gezegd dat ze me erg grappig vinden. En slechts eentje daarvan was de amant. Het is het enige compliment dat me warm van binnen maakt, ik kan er niks aan doen. Ik weet dat ik jarenlang mijn vriendenschaar geërgerd heb tijdens Oud&Nieuw diners waarin ik me wederom hardop voornam het volgende jaar nog grappiger te zijn dan het jaar daarvoor, maar het is mijn lievelingscompliment. Dank!

Kijk uit! Ze rijden hier als gekken!

Dit weekend A & M in Wenen om te vieren dat we elkaar 20 jaar kennen. Nou, we vonden zelf dat we er eigenlijk best nog wel goed uitzagen en grappig waren we altijd al. Hoogtepunt voor mij was ons bezoek aan de Schatzkammer (Schmuckhut in de volksmond) en dat we 's nachts in het centrum van Wenen over straat liepen drinkend uit halve literflessen bier. Kunnen we dit feest overtreffen? Vast wel, op naar de volgende 20 jaar!

20 jarig jubileum

Wens

Eens, oud geworden, stil te mogen zitten
op de veranda van een halfvergaan
badplaatshotel. Te weten dat gedaan
is wat gedaan moest worden: muggeziften,

liefhebben, dichten, zakendoen.

Martin Veltman, 1980

Sneeuw

8 Oktober 2009: het is zomer (want in t-shirt op terras tot middernacht, overdag 25 graden), 15 oktober 2009: het is winter (want sneeuw in Wenen, overdag 2 graden). Dat was dus exact een week herfst. Ik wist dat het in Oost-Europa snel kon gaan, de overgang van de jaargetijden, maar dit is beetje bizar. Ik kom uit Afrika man!

Bezoek uit Rotterdam

Dus dan kan ik niet ook nog een stukje schrijven. Maar leuk was het wel. Door Wenen met iemand die na een halve dag de weg beter kent in Wenen dan jij na 8 weken, die het uitgaansleven van Wenen ´een beetje doelloos´ vindt, die meer dan één concept heeft meegenomen om te gaan uitvoeren in Rotterdam maar die verder niet extreem opgewonden raakt van de Weense pracht en praal. Behalve dan stiekem toch wel een beetje van de keizerlijke grafkelder.

Spitzbube

Mijn medium

Skype is niet echt mijn medium, verzuchtte de amant gisteren. Het is gratis en we kunnen ons gesprek opleuken met allemaal leuke (kotsende!) smileys maar zijn diepere zieleroerselen & affectie voor mij bracht hij liever op schrift of in het echt. Voor mij is skype een zegen want ik krijg geen warm oor en ik hoor de ander stukken beter dan als ik mobiel bel. Bellen is niet mijn medium en velen van jullie weten dit al jaren. Ik vind het een inbreuk. Gelukkig hoor ik mijn mobiel nooit overgaan in mijn tas en neem ik hem op avondjes uit niet eens meer mee. Sinds ik in het buitenland woon en werk doe ik wel aan de beldate op afspraak. Dat is leuk, ik kan me installeren en me er echt dagen op verheugen. Mijn medium blijft echter het geschreven woord. Met een ansichtkaart, brief, sms of email maak je me blij!

Tiere in der Stadt V

Tiere in der Stadt IV

Brown is het oude goud

Alles doe ik om de kijkcijfers van mijn blog op te krikken. Ik voeg bewust een taalfout toe aan een bericht (geen reactie), ik probeer foto's te maken van leuke dieren (geen reactie) en nu heb ik zelfs een GOUDEN LETTER boek gelezen en daar ga ik nu iets over schrijven. Alles om mijn lezers te behagen. Gisterenavond heb ik de nieuwe Dan Brown uitgelezen. 'The lost symbol' heet het en het is een dikke pil met inderdaad goudkleurige letters die je kan voelen op de kaft. Het was spannend en goed geschreven (ik las de oorspronkelijke taalversie, altijd maar weer afwachten hoe dat in het Nederlands wordt vertaald). Er zit mijns inziens te veel uitleg over symboliek in, pagina's lang over de vrijmetselarij en ander sudoku-achtig gegoochel met cijfers. Dat kan wel wat korter. En de hoofdpersonen zijn (op ééntje na) een beetje kleurloos, Robert Langdon voorop. Ik vond 'Angels and demons' spannender, maar je bent er leuk twee avonden mee zoet! Echt indrukwekkend was de laatste Philip Roth die ik vorige week las: 'Indignation'.

Briefmarken

André krijgt eigen postzegels! (ik dacht dat hij zijn post altijd per vlieger verstuurde). Vandaag bij de Philatelie shop van de Oostenrijkse PTT bij mij om de hoek deze zegels gekocht met Swarovski steentjes. Ze glimden mij al een paar weken tegemoet.

Tiere in der Stadt III

Schmuckfreitag

Ik heb een enorme hekel aan casual friday, altijd al gehad. Veel kantoormensen zijn sowieso überhaupt slecht gekleed maar wat ze dan op vrijdag durven aantrekken daar lusten de honden helemaal geen brood van. Daar zou ik nog niet eens in willen tuinieren. In Ghana was vrijdag African day en droegen de mensen de meest mooie lokale dracht gemaakt van schitterende lokale stoffen (zie eerdere blog). Het vrijdagse alternatief voor Oostenrijk is: Schmuckfreitag. Uitgeroepen door veilinghuis Dorotheum. Ik ben daar vandeweek geweest en het is geweldig! Schitterende bling bling uit vervlogen tijden. Is vanaf heden een vast onderdeel van mijn toeristisch programma voor vrienden uit NL die nog gaan komen, je moet het gezien hebben.

Farrah hair

Een vrij constante factor op mijn blog is kappersbezoek in een ander land. Leuk, onderhoudend en altijd weer spannend. Tenminste dat vind ik zelf. Vandaag Oostenrijks haar. En het is 'mit bewegung geföhnt', is dat geen schitterende uitdrukking? Het zit dus ongeveer zo.

Op een verstandskies

Er was eens een man op een bankstel
Die bedroefd keek naar zijn gezwel
Zijn kies was verdwenen
En hij miste Wenen
Dus een borrel was geen slecht voorstel

Avondje opera

Laat ik vooropstellen dat ik geen verstand heb van modern ballet. Het probleem is dat wat ik wél heb gezien, erg goed was. Het NDT heeft topdansers en hier moest erg vaak een voetje tegen het omvallen worden bijgezet, niks ergs maar toch. De oudere vriendelijke opgetoupeerde dame in onze loge, erg begaan met ons lot (we zagen niet veel op de derde rij in de loge....), vroeg wat we er van vonden. Ik vond de dansers technisch niet zo heel erg goed, gaf ik voorzichtigjes aan. AAhhh maar dat kwam omdat er geen Oostenrijkse dansers bij waren...een staaltje nationalisme dat ik niet zag aankomen. Ik weet niet hoeveel Nederlanders het NDT kent, maar veel zijn het er zeker niet en dat doet er ook niet toe. De tweede helft, met oudere choreografieën van Kylián en Forsythe was een stuk beter, de dansers trouwens ook. Ondertussen waren we verkast naar de goedkoopste plekken in de nok van de opera en konden we het een stuk beter zien.

Weerbericht uit Wenen

Zachtjes tikt de regen op m'n zolderraam
't ritme van de eenzaamheid
die regen zegt we waren zo gelukkig saam
maar nu is dat verleden tijd

De regen valt bij stromen sinds jij bent gegaan
uit deze stad van Rococo
en ook al ben ik nu een tikje aangedaan
dit weekend was een mooi cadeau!

Tiere in der Stadt II

Met de amant gesproken over de uitwerking van deze afbeelding op mijn verder vlekkeloze reputatie. Beetje plat misschien dus weinig sjiek. Maar toen ik dit werk gisteren zag staan bij een lezing in het Künstlerhaus moest ik er heel erg hard om lachen. Ik vind het op de één of andere manier heel Oostenrijks.

Het is half elf op maandagochtend....

en ik heb al een enorme punt Sachter torte naar binnen gewerkt...er is weer eens iemand jarig geweest. Maar goed, ik heb gisteren met Michel deze tentoonstelling gezien: ... sinnlich, weiblich, flämisch Frauenbilder rund um Rubens in het Kunsthistorisches Museum en daar lijk ik nog net niet op...en het zijn schitterende schilderijen dus wat is eigenlijk het probleem?

Schnitzel & oude vrienden & nieuwe wijn

Tiere in der Stadt I

Schöne Tag!

Een mooi begin van de dag, de zon schijnt weer, tijdens mijn ochtendrun in het Stadtpark speelde een man tango's op een accordeon (om kwart over 8 's morgens) en onder mijn huis (metro) heb ik een krantenwinkel gevonden met slechts één dag oude Nederlandse Zeitungen! En morgen is Michel in Wenen! Nu al een strik om deze dag.

Kultur am Sonntag

'Het is zondagmiddag en we rijden door Afrika' was een gevleugelde uitspraak van mij en K. in Ghana. Altijd zaten we op zondag urenlang in de auto op weg terug van een tripje buiten Accra. In Oostenrijk wordt het 'Am Sonntag machen wir Kultur'. Vandaag vol goede moed op de fiets naar Museum Liechtenstein met één van de grootste privé collecties Oude Meesters. Maar het mocht niet zo zijn, ik kon de collectie alleen bekijken als ik voor een astronomisch bedrag een kaartje kocht inclusief concert en lunch. Omdat mijn gemiddelde museum-interesse-span slechts 1 uur is, geen goed idee. De directeur klaagt over weinig bezoekers las ik online, zou het ermee te maken kunnen hebben dat ze slechts 4 dagen per week open zijn en €30 voor een kaartje vragen? Dus naar het MUMOK in het MuseumsQuartier. Het werk van Cy Twombly kon mij maar matig boeien. Nee dan vorige week, het Leopoldmuseum met het schitterende werk van Joseph Maria Auchentaller, pure Jugenstil, en uiteraard het eveneens schitterende werk van 'de helaas veel te vroeg gestorven' Oostenrijkse expressionist Egon Schiele.

Opzij opzij opzij

Fietsen in Wenen is een groot genot. Jammer alleen dat wanneer je net geniet van de zon, de mooie gebouwen en de omgeving er opeens midden op het fietspad ende staat. En wat doe je dan? De stoep op maar dan worden de wandelaars boos, stiekem toch doorfietsen maar dan gaan de auto's toeteren. Het is nog niet helemaal goed geregeld hier qua fietsen. De meeste fietsers dragen daarom ook een helm....ik begrijp ook wel een beetje waarom fietsers en niet-fietsers elkaar niet zo aardig vinden. Kijk maar eens op deze website.

Das Trendgetränk aus Italien 'Aperol-Spritzer'

Ik was verblind door de kleur en dacht er verder niet over na. Een oranje drankje met ijs op een zeer zwoele Weense avond in het Volksgarten Pavillion met leuke DJ's op de achtergrond en leuk gezelschap. Hoeveel oranje alcoholhoudende drankjes ken jij nu eigenlijk die lekker zijn? Wees eerlijk! Ik ben nog steeds misselijk.

Wenen in beelden

Komt u uit de Elzas?

Het is natuurlijk niet allemaal Kuchen und Ei in Wenen maar dat merk je pas op het tweede oog. Zo zijn er hier ook muggen die je leksteken als je heel romantisch op de Rathausplatz naar een operavoorstelling van Händel aan het kijken bent op een zwoele vrijdagavond, regent het hier nu al de hele dag, is het natuurlijk niet meer van deze tijd dat alles op tv tot en met de films in de bioscoop Duits zijn nagesynchroniseerd en is het hysterisch dat een als Mozart verklede man een zonnebril draagt. Daar staan dan weer hele lekkere kleine flesjes sprakling brut bij de Spar tegenover. En vriendelijke mensen! Waar komen toch al die vooroordelen vandaan? Vandaag op zoek geweest naar een fiets en bij verschillende fietsenwinkels vriendelijke praatjes gemaakt en doorverwezen naar winkels met tweedehands fietsen voor weinig. Die winkels waren dan wel weer gesloten omdat de hele stad hier dicht gaat op zaterdagmiddag 13.00 uur....

Opgelost!

Mijn aankomst in een stad heeft vaak een verrassend effect op langlopende vraagstukken (Herinnert u zich deze nog?). Nu dat uit de wereld is, mijn eerste indrukken vanuit Wenen. Het is hier één groot openluchtmuseum, alles is te prachtig, schoon en met bladgoud versierd. De supermarkten liggen vol met geweldige produkten, zo drink ik nu een glaasje Erfrischungsgetränk mit Stachelbeere en heb ik al 3 soorten würst geprobeerd van de Spar hier om de hoek (zie ABBA - even naar de Spar). Mijn Duits is best ok en ik vind het een leuke taal om te spreken. Ik zit hier op een zolderkamerappartement van alle gemakken voorzien met op mijn voordeur, op de glazen wand van de douche cabine én op mijn tussendeur in de woonkamer het wapen van Wenen. Aan de muur hangt een reproduktie van een soort van Sissi mevrouw met een weke kaaklijn. De kleurstelling van mijn zolder lijkt mij typisch Oostenrijks, bordeauxrood met okergeel en zwart lederen porno elementen. Het afscheidsconcert voor wijlen MJ is op het plein bij Slot Schonbrunn en mijn collega's zijn vriendelijk. Op het werk is een schoenenpoetsmachine! Uit Wenen niets dan goeds.

Lange vakantie

Al 6 weken aan een rosé infuus
En het einde is nog niet in zicht
Dat ik in Ghana vele ontberingen heb geleden
Is uiteraard geen excuus

Een lange vakantie terug in eigen land
Ik kan het iedereen aanbevelen
Dat ik straks naar Oostenrijk vertrek
Is nu nog niet relevant

Toch vind ik een ABCA rijm niet zo sterk

Paradijs

U lijkt het Vaticaan wel!

Dat zei vandaag de boekverkoper tegen mij in de winkel waar ik een boek wilde kopen voor een 13 jarige jongeman. Ik wilde geen fantasyboek (want dat kan niet in het echie) en geen boeken voor pubers over issues als anorexia, pesten, scheiden of ontluikende homoseksualiteit (hele schappen zijn hiermee gevuld). Ik wilde een boek met echte mensen en een goed verhaal met bijvoorbeeld spannende elementen of een beetje liefde of een historisch perspectiefje en ja, als ik het cadeautje koop dan beïnvloed ik graag iemands smaak een beetje. Wat is er mis mee om een adolescent richting goede literatuur te sturen? Dat is een mooie taak die ik graag op me neem!

Ze herkende me nog! Na 4 en halve maand!

Druk aan het oefenen

Vraag 1: U stelt zich aan uw nieuwe zakenrelatie voor. Wat zegt u?
○ Guten Tag, ich heiße Frau Stolze.
○ Guten Mittag, mein Name ist Frau Stolze.
○ Guten Tag, mein Name ist Stolze.
○ Hallo, ich bin Nanna Stolze.

Uitslapen wat is dat?

Duits taalboek gekocht, Roze zaterdag bezocht, bier gedronken op de Grote Markt (2 keer), naar strand geweest (2 keer), hardloopschoenen gekocht en zo'n strakke renbroek, nieuwe bikini aangeschaft, veel wasjes gedraaid, veel gefietst op nieuwe fiets, Haagse collega's gedag gezegd, haring gegeten, gekust met de amant (continu), friet gegeten, gezwommen in Sterrenbad, met M. prosecco gedronken, tapaslunchdate met G., nieuw Märklin spoor van vader bewonderd, auto gewassen, koffie gedronken in Reinkenstraat, orchideeën gekregen van buurman, naar Parkpop geweest....er hadden al veel mensen aan me verteld dat ik driemaal zoveel energie zou hebben in Nederland na Ghana en het lijkt te kloppen. Jammer alleen dat ik nog steeds wakker word als de zon opkomt.

Thuis!

Boom was moe

Cadeautje van Niels

Bikiniboeken deel III

De titel van mijn vaste boekenrubriek uit Ghana klinkt iets te zonnig in vergelijking met de inhoud van de boeken die ik hier aan jullie voorleg. Ik heb in één week twee apocalyptische ronduit enge boeken gelezen. The road door Cormac McCarthy en De stad der blinden van José Saramago. In de eerste roman is de wereld bijna vergaan en reist een man met zijn zoon door een verlaten landschap onderweg naar de kust. In de tweede roman wordt een hele bevolking van het één op het andere moment blind. In beide boeken hebben de hoofdpersonen geen namen en lees je wat er gebeurt met de mensheid als men alleen nog maar wil overleven. Twee van deze boeken in één week is iets teveel van het goede maar mooi zijn ze wel.

Het bezit van de zaak....

Ik kijk hier veel slechte tv, zo ook gisteren toen het regende en er geen internet was de hele dag op mijn hotelcompound. De enige weekenduitjes hier zijn naar het strand of naar een van de 3 supermarkten, nodeloos te zeggen dat ik me een beetje verveelde. Dus heb ik een marathonsessie gezien van mijn favoriete programma Clean House. Een fascinerend programma dat draait om mensen die niet in staat zijn hun bezittingen in toom te houden. Uiterlijk beschaafde en intelligente mensen halen het Clean House designerteam in huis. In veel huizen kan je de vloer niet eens meer zien, het is totale chaos en wanorde en sommige familieleden komen alleen nog thuis om te slapen omdat ze de troep ontvluchten. Het team komt helpen maar dan komt het meest interessante deel van het programma. Men moet ook afstand doen van spullen, een gedeelte wordt verkocht in een yard sale en de rest gaat naar het goede doel. Met het geld dat de sale oplevert, opgetopt met een royaal extraatje van het programma, wordt het interieur schitterend opgeknapt en ingericht met hele mooie opbergsystemen en ordentelijke inloopkasten. Clutter free! Maar voordat het zover is, zie je wanhopige en huilende volwassen mensen die geen afstand kunnen doen van de meest idiote gebruiksvoorwerpen. Zakken vol knuffelbeesten, verroeste BBQ's, halflege overjarige likeurflessen, honderden bouquetreeksromannetjes, spuuglelijke lampen en kapotte bankstellen, kleding die een halve eeuw geleden al niet meer in de mode was enz. enz. Het weggooien van de dingen leidt regelmatig tot heftige discussies en uitbarstingen waarbij aan de meest waardeloze troep herinneringen worden gekoppeld. Het is fascinerend. De consumptiemaatschappij ten top. Ik wil in dat Clean House team.

Ritsen

Ik probeer natuurlijk om op mijn geheel eigen beminnelijke wijze ook wat te brengen aan de Ghanese samenleving in Accra. Ik ben hier tenslotte 4 maanden te gast. Wat ik nu al ruim 3 maanden dagelijks probeer uit te leggen is het fenomeen 'ritsen', in het verkeer wel te verstaan. Dat houdt in dat ik altijd één invoegende tro tro (mini bus) of auto voor laat. Vervolgens geef ik extra gas om weer aan te sluiten op zijn of haar bumper. Dit gedrag levert mij dagelijks diverse bijna botsingen op (geen zorgen, ik rij een hele grote angstaanjagende auto dus daar win ik het altijd op). Dan zwaai ik naar de chauffeur van de auto die links of rechts probeert voor te dringen met één wijsvingertje omhoog. Dat betekent dus: Ja, ik laat met plezier één auto voor en meer niet, achteraan sluiten jij! Ik heb niet de indruk dat het begrepen wordt.

Elmina fort

De score van vandaag

Eén JAN Magazine
Eén Primo, een Revu en een Panorama
Driemaal TIME
Twee Groene Amsterdammers
Eén roman via de koerier
Eén mislukte repatriëringspoging (bobbel op voet)
Eén mooie email van amant
Ik heb in ieder geval weer genoeg om te lezen

De betere gesprekken in Ghana

(Einde van een telefoongesprek)
Mr. S.: What was your name again?
Me: My name is Nanna and I am a colleague of Isabel
Mr. S.: Your name is Na(n)na?
Me: Yes
Mr. S.: And your Dutch?
Me: Yes
Mr. S.: Congratulations!

(Vanochtend voor het ontbijt in de tuin bij de sportschool)
D.: So I will see you next week, O yes my name is Dominic (we shake hands)
Me: My name is Nanna
D.: Na(n)na?
Me: Yes
D.: Are you adopted?
Me: No
D.: Some Europeans call themselves Ghanaian names after they've visited Ghana.
Me: No, my mother named me, it is from Johanna, I am all Dutch.
D.: Yes, I can see

Hij zoekt een rijke Queen

Vanaf het meer

Een dagje op de (enige) sailing club in Ghana

Me and THS are fine!

Collega CDQ (haar artiestennaam) presenteert op zaterdag en zondag een religieus radio programma in Ghana. Haar zaterdagshow heet Spices of live en wordt gepresenteerd door CDQ samen met THS.....The Holy Spirit! En zij en her friend THS wished me and K. a very nice day wherever we were and she knew we were listening to her! Het was geweldig! And whenever you feel spiritually drained just call Him and there is always somebody on the other end of the line!

We zijn eruit

Ik ben niet iemands moeder, ik ben geen schorpioen, ik ben geen talenwonder en ik ben ook geen olympisch kampioen

Ik ben geen nobelprijswinnaar, ik ben geen enge extremist, ik ben geen teergevoelig popje en ik ben ook geen veganist

Ik ben een vrouw van deze wereld
In een vorig leven zelfs prinses
Ik woon nu in een hotel in Accra
en ondertussen wacht ik op jouw sms

Wist je dat....

je vingers bruin worden als je 20 gekookte unox rookworsten achter elkaar in plakjes snijdt en dat ze dan de volgende dag ook nog bruingelig zijn? En dat je nagellak op je tenen oplost bij het gebruik van anti muggenspul met deet?

Hut met uitzicht

Dolly

Dolly was geen familie van dat beroemde schaap

Na een sobere koninginnedagreceptie (voor ons geen slingers aan de wand) drie dagen op stap geweest naar Cape Coast en Axim. Was geweldig om de ene hotelkamer in te ruilen voor de andere. Eerst een nachtje in Eshu, een weldadig spa center in de middle of nowhere. Ik verbleef in de room D'amour zonder amant, het is wrang inderdaad. Heb een heerlijke Zweedse massage gehad en daarna met mijn 3 reisgenoten in de jacuzzi wijn gedronken (hoezo swine flu virus?). Huisschaap Dolly en de geweldige Frans/Ghanese gastheer en gastvrouw zorgden erg goed voor ons. De volgende dag fris en fruitig doorgereden naar Axim beach hotel. Allemaal leuke hutjes met rieten daken aan zee. Ook hier gerelaxed, dit keer op het strand, en heerlijk gegeten en gedronken. En natuurlijk erg veel gelachen. Op reis in Ghana is geweldig als je nergens anders heen kunt, engelengeduld hebt, een goed gevoel voor humor, niet persé hecht aan een warme douche en het niet erg vindt om je bij iedere kruising om te draaien om door de achterruit de verkeersborden te lezen die consequent (dat dan weer wel) verkeerd om staan.

Passing on the gift

Ik heb gisteren een diplomatieke ceremoniële taak verricht op mijn teenslippers. Als mijn voormalige Istanbulse baas het te weten zou komen, zou hij zich voorgoed van me afkeren. Maar het duurde uren, het speelde zich af op een groot grasveld, het was 35 graden en het was in Abokobi dus dan maken teenslippers niet het verschil. In ieder geval was het geweldig. Bij een passing on the gift ceremonie worden de eerste kalveren van een generatie koeien die geschonken zijn aan gezinnen, doorgegeven aan nieuwe gezinnen. De gift is dus een koe, die melk geeft waarmee van alles kan worden gemaakt. Liters yoghurt hebben we meegekregen! Voor de man of vrouw die zijn of haar kalf afstond, was er een certificaat en vervolgens werd symbolisch het touw met de koe eraan vast aan de nieuwe eigenaar gegeven. En ik gaf dus dat certificaat. En aaide de koe. En poseerde voor camera's en fotografen als een representative from the Dutch embassy die dit project mede mogelijk hadden gemaakt. De organisatie riep later de diplomatic person nog een keer naar voren, want er waren veel kalveren en certificaten uit te delen. Het gaat zeker in een Ghanese krant komen (dat kan aantal weken duren), want er was erg veel pers! Ik hoop dat te kunnen scannen hier en te laten zien!

Bikiniboeken deel II

Weer een stapeltje boeken uit. Omdat ik als postmoderne hedonist mijn werk heel belangrijk vind, had ik Ode aan de arbeid van de filosoof Alain de Botton meegenomen. Een vrij obscuur plaatjesboek waarin hij zijn fascinaties voor bepaalde beroepsgroepen beschrijft en de werkende mens volgt. Maar ik begrijp zijn fascinaties niet. Dan worstel ik me door Gomorra, het 'bloedstollende verslag over de werkwijze van de camorra' in Italië, dat zo succesvol verfilmd is. De auteur beschrijft iedere vete tussen de clans, iedere moord en iedere vergelding en het enige dat ik denk is, kan het mij eigenlijk werkelijk schelen dat hele volksstammen Italianen elkaar vermoorden? Dus dan doe je als schrijver iets verkeerd, je moet toch op zijn minst als lezer iets voelen van begrip, afkeer, walging of fascinatie voor het fenomeen. Ook hier weer niet. Maar er is ook goed nieuws. De laatste van Esther Gerritsen De kleine miezerige god . Mevrouw Jovkov is één van de leukste boekpersonages in jaren, lezen dus, om je heel ongemakkelijk van te gaan voelen bij haar optredens. Nu lees ik Rusland voor gevorderden van Jelle Brandt Corstius. Dat past wel bij Ghana. Ik moet er hardop om lachen, droogkomisch daar houd ik wel van! O, en dan nog een tip. Mocht je de film Slumdog millionaire nog niet gezien hebben, niet doen, lees het boek! De Oscars voor deze film zijn onbegrijpelijk. Het boek echter is geweldig! Het is geen slap Bollywood liefdesverhaal maar een schitterende roman over een bijzonder jongetje.

Verse lakens

Alles kan ik verdragen,
hitte en een oud matras,
springende kakkerlakken, een groene
tuinstoel, kan ik met droge ogen
aanzien, daar ben ik
werkelijk hard in.

Maar verse lakens in april,
net gestreken, glad nog,
op een groot bed, nee.

(vrij naar Kopland 'Jonge sla')

Legendarische hotelgast

Gisteren had ik een BBQ naast de pool, georganiseerd voor de mensen die heel lang in de Golden Tulip verblijven. Is dat niet vreselijk sneu? Er was heel veel lekker eten en drank en stafmedewerkers van het hotel die ons allemaal vroegen of ons verblijf naar wens was en of ze nog iets voor ons konden betekenen. Allemaal even lief maar het is hier natuurlijk niet het Chelsea hotel in New York waar beroemde en beruchte schrijvers, schilders, popsterren en poëten jarenlang woonden. Vele beroemde boeken werden in het hotel geschreven: 2001 a Space Odyssey van Arthur C. Clarke, On the Road van Jack Kerouac en Naked Lunch van William Burroughs. Dus ik doe mijn best maar ik beloof niks.

Ghanese huisdieren die houden van cake