Passing on the gift

Ik heb gisteren een diplomatieke ceremoniële taak verricht op mijn teenslippers. Als mijn voormalige Istanbulse baas het te weten zou komen, zou hij zich voorgoed van me afkeren. Maar het duurde uren, het speelde zich af op een groot grasveld, het was 35 graden en het was in Abokobi dus dan maken teenslippers niet het verschil. In ieder geval was het geweldig. Bij een passing on the gift ceremonie worden de eerste kalveren van een generatie koeien die geschonken zijn aan gezinnen, doorgegeven aan nieuwe gezinnen. De gift is dus een koe, die melk geeft waarmee van alles kan worden gemaakt. Liters yoghurt hebben we meegekregen! Voor de man of vrouw die zijn of haar kalf afstond, was er een certificaat en vervolgens werd symbolisch het touw met de koe eraan vast aan de nieuwe eigenaar gegeven. En ik gaf dus dat certificaat. En aaide de koe. En poseerde voor camera's en fotografen als een representative from the Dutch embassy die dit project mede mogelijk hadden gemaakt. De organisatie riep later de diplomatic person nog een keer naar voren, want er waren veel kalveren en certificaten uit te delen. Het gaat zeker in een Ghanese krant komen (dat kan aantal weken duren), want er was erg veel pers! Ik hoop dat te kunnen scannen hier en te laten zien!

Bikiniboeken deel II

Weer een stapeltje boeken uit. Omdat ik als postmoderne hedonist mijn werk heel belangrijk vind, had ik Ode aan de arbeid van de filosoof Alain de Botton meegenomen. Een vrij obscuur plaatjesboek waarin hij zijn fascinaties voor bepaalde beroepsgroepen beschrijft en de werkende mens volgt. Maar ik begrijp zijn fascinaties niet. Dan worstel ik me door Gomorra, het 'bloedstollende verslag over de werkwijze van de camorra' in Italië, dat zo succesvol verfilmd is. De auteur beschrijft iedere vete tussen de clans, iedere moord en iedere vergelding en het enige dat ik denk is, kan het mij eigenlijk werkelijk schelen dat hele volksstammen Italianen elkaar vermoorden? Dus dan doe je als schrijver iets verkeerd, je moet toch op zijn minst als lezer iets voelen van begrip, afkeer, walging of fascinatie voor het fenomeen. Ook hier weer niet. Maar er is ook goed nieuws. De laatste van Esther Gerritsen De kleine miezerige god . Mevrouw Jovkov is één van de leukste boekpersonages in jaren, lezen dus, om je heel ongemakkelijk van te gaan voelen bij haar optredens. Nu lees ik Rusland voor gevorderden van Jelle Brandt Corstius. Dat past wel bij Ghana. Ik moet er hardop om lachen, droogkomisch daar houd ik wel van! O, en dan nog een tip. Mocht je de film Slumdog millionaire nog niet gezien hebben, niet doen, lees het boek! De Oscars voor deze film zijn onbegrijpelijk. Het boek echter is geweldig! Het is geen slap Bollywood liefdesverhaal maar een schitterende roman over een bijzonder jongetje.

Verse lakens

Alles kan ik verdragen,
hitte en een oud matras,
springende kakkerlakken, een groene
tuinstoel, kan ik met droge ogen
aanzien, daar ben ik
werkelijk hard in.

Maar verse lakens in april,
net gestreken, glad nog,
op een groot bed, nee.

(vrij naar Kopland 'Jonge sla')

Legendarische hotelgast

Gisteren had ik een BBQ naast de pool, georganiseerd voor de mensen die heel lang in de Golden Tulip verblijven. Is dat niet vreselijk sneu? Er was heel veel lekker eten en drank en stafmedewerkers van het hotel die ons allemaal vroegen of ons verblijf naar wens was en of ze nog iets voor ons konden betekenen. Allemaal even lief maar het is hier natuurlijk niet het Chelsea hotel in New York waar beroemde en beruchte schrijvers, schilders, popsterren en poëten jarenlang woonden. Vele beroemde boeken werden in het hotel geschreven: 2001 a Space Odyssey van Arthur C. Clarke, On the Road van Jack Kerouac en Naked Lunch van William Burroughs. Dus ik doe mijn best maar ik beloof niks.

Ghanese huisdieren die houden van cake

Het drama van Leif Hoste

Dit weekend een heerlijk Belgisch weekeinde gehad. In Oyibi een uur buiten Accra waar mijn Belgische collega en haar man wonen. Er naar toe was al een avontuur op zich want vast in het verkeer midden op een overvolle markt, totale anarchie op de weg, overstekende geitjes en overal te veel te zien. Maar helaas, ik moest letten op de weg die vol zat met hele grote en diepe kuilen. Ben enorm verwend dit weekend met heerlijk eten, lekkere wijnen, een prive discofeestje met verzoeknummers, champagne en aardbeien en Paris-Roubaix op tv met verhit Belgisch commentaar vanaf de bank. De eeuwige tweede, Leif Hoste, een Belgische wielrijder, heeft tijdens deze wedstrijd al eens een vlag door zijn achterwiel gestoken gekregen, werd eens gediskwalificeerd omdat hij een gesloten slagboom negeerde en ging gisteren op z'n smikkel op het laatste stuk kasseien in het zicht van de finish. Wat een drama! Nu tweede paasdag in mijn huisje met een zware tropische donderbui. Heb net op tijd een pan geplaatst onder waar het altijd lekt en nu dus weer en handdoeken bij de deur waar het net zo hard regent als buiten. Zojuist waait mijn parasol met betonnen voet weg bovenop de plantenbak die nu dus kapot is. Ik heb er maar een Star biertje bij open getrokken, het is een schouwspel.

Voor Céleste

Het is een beetje vroeg
En het gaat een beetje snel
Je wordt nu al wat koppig
En je weet het zelf allemaal wel

Dat is helemaal niet erg
En het hoort er ook nog bij
Maar ze zijn een beetje bang
Dat je lijkt op mij

Nu is dat ook niet eens zo erg
En ook dat komt wel weer goed
Maar ik wou je even zeggen
Dat je lief zijn moet

Hou je kleine streken
Nog maar even op
Ik ben bijna weer terug
Lieve spinnekop

Je tante in Ghana

ok heur haar zit beter....

Daar istie dan! Vandaag klaar. Gemaakt van Ghanese stof speciaal gemaakt voor heropening van nieuwe ambassadegebouw! En op vrijdag draagt iedereen iets van deze stof.

Kom ik straks terug in mijn Ghanese jurk....

Something you've always wanted!

De roep om een foto van mijzelf in Ghanese dracht wordt groter met de dag, maar nog even geduld. Jurk ondergaat de laatste aanpassingen. Maar deze andere mooie foto wilde ik jullie niet onthouden. Schoenen gemaakt van 100 dollarbiljetten leer. U kunt nu uw bestelling plaatsen.

Makola market op zaterdag

Waar zou hij nu aan denken?

a. Hoe kom ik straks weer van die steen?
b. Verdampt stromend water minder snel?
c. Aan de balans in zijn tweede chakra?
d. Aan mij?