Druk aan het oefenen

Vraag 1: U stelt zich aan uw nieuwe zakenrelatie voor. Wat zegt u?
○ Guten Tag, ich heiße Frau Stolze.
○ Guten Mittag, mein Name ist Frau Stolze.
○ Guten Tag, mein Name ist Stolze.
○ Hallo, ich bin Nanna Stolze.

Uitslapen wat is dat?

Duits taalboek gekocht, Roze zaterdag bezocht, bier gedronken op de Grote Markt (2 keer), naar strand geweest (2 keer), hardloopschoenen gekocht en zo'n strakke renbroek, nieuwe bikini aangeschaft, veel wasjes gedraaid, veel gefietst op nieuwe fiets, Haagse collega's gedag gezegd, haring gegeten, gekust met de amant (continu), friet gegeten, gezwommen in Sterrenbad, met M. prosecco gedronken, tapaslunchdate met G., nieuw Märklin spoor van vader bewonderd, auto gewassen, koffie gedronken in Reinkenstraat, orchideeën gekregen van buurman, naar Parkpop geweest....er hadden al veel mensen aan me verteld dat ik driemaal zoveel energie zou hebben in Nederland na Ghana en het lijkt te kloppen. Jammer alleen dat ik nog steeds wakker word als de zon opkomt.

Thuis!

Boom was moe

Cadeautje van Niels

Bikiniboeken deel III

De titel van mijn vaste boekenrubriek uit Ghana klinkt iets te zonnig in vergelijking met de inhoud van de boeken die ik hier aan jullie voorleg. Ik heb in één week twee apocalyptische ronduit enge boeken gelezen. The road door Cormac McCarthy en De stad der blinden van José Saramago. In de eerste roman is de wereld bijna vergaan en reist een man met zijn zoon door een verlaten landschap onderweg naar de kust. In de tweede roman wordt een hele bevolking van het één op het andere moment blind. In beide boeken hebben de hoofdpersonen geen namen en lees je wat er gebeurt met de mensheid als men alleen nog maar wil overleven. Twee van deze boeken in één week is iets teveel van het goede maar mooi zijn ze wel.

Het bezit van de zaak....

Ik kijk hier veel slechte tv, zo ook gisteren toen het regende en er geen internet was de hele dag op mijn hotelcompound. De enige weekenduitjes hier zijn naar het strand of naar een van de 3 supermarkten, nodeloos te zeggen dat ik me een beetje verveelde. Dus heb ik een marathonsessie gezien van mijn favoriete programma Clean House. Een fascinerend programma dat draait om mensen die niet in staat zijn hun bezittingen in toom te houden. Uiterlijk beschaafde en intelligente mensen halen het Clean House designerteam in huis. In veel huizen kan je de vloer niet eens meer zien, het is totale chaos en wanorde en sommige familieleden komen alleen nog thuis om te slapen omdat ze de troep ontvluchten. Het team komt helpen maar dan komt het meest interessante deel van het programma. Men moet ook afstand doen van spullen, een gedeelte wordt verkocht in een yard sale en de rest gaat naar het goede doel. Met het geld dat de sale oplevert, opgetopt met een royaal extraatje van het programma, wordt het interieur schitterend opgeknapt en ingericht met hele mooie opbergsystemen en ordentelijke inloopkasten. Clutter free! Maar voordat het zover is, zie je wanhopige en huilende volwassen mensen die geen afstand kunnen doen van de meest idiote gebruiksvoorwerpen. Zakken vol knuffelbeesten, verroeste BBQ's, halflege overjarige likeurflessen, honderden bouquetreeksromannetjes, spuuglelijke lampen en kapotte bankstellen, kleding die een halve eeuw geleden al niet meer in de mode was enz. enz. Het weggooien van de dingen leidt regelmatig tot heftige discussies en uitbarstingen waarbij aan de meest waardeloze troep herinneringen worden gekoppeld. Het is fascinerend. De consumptiemaatschappij ten top. Ik wil in dat Clean House team.

Ritsen

Ik probeer natuurlijk om op mijn geheel eigen beminnelijke wijze ook wat te brengen aan de Ghanese samenleving in Accra. Ik ben hier tenslotte 4 maanden te gast. Wat ik nu al ruim 3 maanden dagelijks probeer uit te leggen is het fenomeen 'ritsen', in het verkeer wel te verstaan. Dat houdt in dat ik altijd één invoegende tro tro (mini bus) of auto voor laat. Vervolgens geef ik extra gas om weer aan te sluiten op zijn of haar bumper. Dit gedrag levert mij dagelijks diverse bijna botsingen op (geen zorgen, ik rij een hele grote angstaanjagende auto dus daar win ik het altijd op). Dan zwaai ik naar de chauffeur van de auto die links of rechts probeert voor te dringen met één wijsvingertje omhoog. Dat betekent dus: Ja, ik laat met plezier één auto voor en meer niet, achteraan sluiten jij! Ik heb niet de indruk dat het begrepen wordt.

Elmina fort

De score van vandaag

Eén JAN Magazine
Eén Primo, een Revu en een Panorama
Driemaal TIME
Twee Groene Amsterdammers
Eén roman via de koerier
Eén mislukte repatriëringspoging (bobbel op voet)
Eén mooie email van amant
Ik heb in ieder geval weer genoeg om te lezen