Kommunikasie

Sinds ergens midden vorige week rijdt lijn 11 niet wegens verzakkende sporen door kadewerkzaamheden. Deze tram rijdt voor mijn raam langs richting Station HS. Heel die periode zien wij mensen hoopvol en kleumend op de halte staan wachten op een tram die niet komt. Deze wachtende mensen zijn naar alle waarschijnlijkheid visueel gemankeerd, want het spoor is volledig onzichtbaar onder een pak sneeuw en ijs, maar daar gaat het niet om. De HTM heeft pas op eerste kerstdag in de hele vroege en verlaten ochtend (ik was net op) een mannetje de halte laten afzetten en een papiertje laten opgehangen. Heel dapper. Nu wil de NS de volle verantwoordelijkheid op zich nemen voor de omroepberichten en de reisinformatie voor de treinreizigers, lees ik vandaag. Dat was eerst een gedeelde verantwoordelijkheid van NS en ProRail met als gevolg dat er dus niets bruikbaars werd omgeroepen. Nu begint álles natuurlijk met het némen van verantwoordelijkheid, dat juich ik alleen maar toe. Zelfs slecht nieuws is verkoopbaar, daar ben ik van overtuigd. Maar je moet wel durven en zeg nou zelf, zou jij als HTM-er, NS-er of ProRailer nog durven?

De gang

Omringd door lege kamers zit ik aan het einde van gang 8B. Via Facebook heb ik contact met collega lotgenoten in Tel Aviv. Al archiverend werk ik me door de dag. Als er prijzen zijn te winnen voor de meest geordende H;schijf dan werd ik eerste. Kerst- en nieuwjaarsgroeten per email zijn de enige berichten die binnen druppelen in outlook. Wat is er gebeurd met de handgeschreven ansichtkaart met dansende pinguïns of ijsberen? Het is hier heel droevig. En ik heb last van optrekkende kou. Tik tik tik, tik tik tik. Gelukkig komt mijn favoriete collega vandaag toch ook. Het is al bijna elf uur maar dat mag de pret niet drukken.

Perks

De leuke meegenomen extraatjes in mijn nieuwe baan wil ik jullie ook niet onthouden. Vorige week een rondleiding over 'Double Sexus', een dubbeltentoonstelling in het Haags Gemeentemuseum van Hans Bellmer (1902-1975) en Louise Bourgeois (1911–2010). Het is vreemd als je hoort dat deze mensen elkaar nooit hebben ontmoet. Waarom? Ga maar kijken. En dan deze week een bijna privé rondleiding over de tentoonstelling 'Illusie en werkelijkheid' in het Van Gogh Museum, over het naturalisme. Schitterende schilderijen en bewegend beeldmateriaal uit de periode eind 19e eeuw en begin 20e eeuw. Erg indrukwekkend, al was het alleen maar vanwege de formaten van de schilderijen en de belichting. En dan vandaag een intieme presentatie van het indrukwekkende computeranimatiewerk van Eelco Brand door Eelco Brand himself. De enige Nederlander die wél aanwezig was bij de G20 in Séoul. Nu weer over tot de orde van de dag.