Etnische souvenirs

En weer woon ik in een land waar je eigenlijk weinig van wat het land ambachtelijk te bieden heeft, zou willen hebben. Maar misschien ben ik gewoon niet zo’n liefhebber van etnische souvenirs (dat ben ik inderdaad niet). De zelfgemaakte en handbeschilderde glazen kralen in Ghana vond ik leuk maar dat was vooral omdat ik heb gezien hoe ze werden gemaakt in een kralenfabriekje. In Wenen heb ik me beperkt tot de aanschaf van een Oostenrijks wollen kindervestje met hertenknopen. In Syrië ben ik tot nu toe alleen echt warm gelopen voor een weelderige mother of pearl ingelegde houten spiegellijst, die het leuk zou doen in een verder strakke moderne badkamer die ik overigens niet heb. Ik heb thuis een mintgroen plastic bad. In ieder geval vind ik dat ik souvenirs moet kopen uit economische steunoverwegingen. Geld dat ik verdien moet een beetje ten goede komen aan het land waar ik werk. Dus kocht ik deze week, bij één van de vele souvenirverkopers in Bosra, deze 2 borden. Puur en alleen omdat ze in mijn koffer passen, het verkoopjongetje een blij hoofd had en er kamelen op staan. Ik ben nu aan het bedenken aan wie van jullie ik ze zal schenken.