Kriebel

Toen ik het niet meer wist nam ik een goeroe. Via via had ik hem gevonden en we zouden een goed gesprek hebben over wat ik nu eigenlijk wilde qua werk. Na twee sessies waren we er wel uit en ik leef nu nog met het gevoel dat ik het wel nooit zal weten. Het was een leuke man en vandaag moest ik ineens weer aan hem denken. Dat was toen ik las dat onze nationale grote filmster, Carice, een programma verzorgde in een theater over een van haar passies: muziek. Nu heeft zij dat perstekstje vast niet zelf geschreven maar het woord 'passie' rakelde direct mijn herinnering aan mijn goeroe op. Passie is een allergiewoord. Ik moest van mijn goeroe, die zichzelf uiteraard niet zo noemde, opschrijven wat mijn passies waren. In het leven. Dat is een woord dat ik nooit zou gebruiken om op te schrijven dat ik ergens van geniet of iets graag doe. 'Obsessies' akkoord maar 'passies' vind ik wat aanstellerig klinken voor een uit de hand gelopen hobby. Of ik een 'anker' had in het leven was ook zo'n vraag van hem. Ik hou van metaforen maar deze laat ik graag aan mij voorbij gaan. Ik mail nog wel eens met mijn goeroe en we zijn vrienden op FB. Hij wijdt zich tegenwoordig fulltime aan zijn passie lijkt het en ik ben blij voor hem.